پیام مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران به مناسبت شروع سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰
دانش آموزان، دانشجویان!
دانشگاهیان، فرهنگیان و معلمان آزاده ایران!
در آغاز سال تحصیلی به همه شما درود می‌فرستم.
به‌ویژه درود به دانش‌آموزان و دانشجویان دلیری که در اعتراضها و خیزش‌ها و قیام‌ها پیشتاز و پیشگام بودند.
و درود به معلمان شریف و آزاده که در دو سال اخیر با اعتصاب‌های سراسری علیه رژیم دست به اعتراض زدند.
نسل پیشتاز ایران بیش از چهل سال است که با این رژیم در نبرد بر سرِ آزادیست.
از دهه۶۰ تا دهه۹۰ بسیاری دانش‌آموزان و دانشجویان و معلمان دستگیر و زندانی و اعدام شده‌اند. اما این تعهد خونبار یعنی سرنگونی رژیم آخوندی، نسل به نسل منتقل شده و هر سال قیام و جنبش سرنگونی فروزان‌تر می‌شود.
سالی پرتلاطم پیش روست
هموطنان!
سال تحصیلی جدید در شرایط همه‌گیری کرونا و وضعیت قرمز و بحرانی در بسیاری شهرهای ایران آغاز می‌شود. در چنین شرایطی، بازگشایی زود هنگام مدارس و دانشگاهها، به‌رغم هشدارهای پزشکان و کارشناسان و به‌رغم فقدان شرایط و امکانات ضروری برای رعایت پروتکل‌ها، خطر بزرگی را متوجه میلیون‌ها دانش‌آموز و دانشجو و عموم هموطنانمان میکند.
این وضعیت درد‌آور در کرونای ولایت، نتیجه چهار دهه تبهکاری رژیم قرون‌وسطایی آخوندهاست که به جای ایجاد زیرساخت‌های آموزشی کافی و امکانات بهداشتی عمومی، ثروتها و منابع ملی کشور را یا چپاول کردند یا صرف سرکوب و صدور ترور و جنگ‌افروزی و برنامه‌های موشکی و اتمی برای حفظ رژیم کرده‌اند و می‌کنند.
به اعتراف آموزش و پرورش رژیم، برقرار نکردن راه‌کارهای مناسب تحصیل برای همه دانش‌آموزان و عدم بهره‌مندی از تجهیزات الکترونیکی در شرایط کرونا، منجر به ترک‌تحصیل دست‌کم ۳میلیون دانش‌آموز شده است.
تحمیل اپلیکیشن مسخره «شاد» در جهت گسترش کنترل فضای مجازی با اعتراض دانشجویان و دانش‌آموزان و معلمان روبه‌رو شده که گفته‌اند جایگزینی آموزش مجازی بدون فراهم کردن زیرساخت‌های آن باعث محرومیت بخش قابل توجهی از دانش‌آموزان است که به چنین امکاناتی دسترسی ندارند.
بنابراین سالی پرتلاطم و البته با بحرانهای مرگبار برای رژیم آخوندی پیش روست.
مدرسه یا زندان؟
اگر زنگ‌های مهرماه و شروع سال تحصیلی برای هر کودک و نوجوان، آغاز شادی و پیشرفت است، برای کودکان و نوجوانان ایران در حاکمیت آخوندی معنایی ندارد جز اسارت و خشونت و فقر و فلاکت.
آن‌قدر که رسانه‌های خود رژیم می‌پرسند چه ضعفی در آموزش و پرورش ما وجود دارد که مدارس را برای بچه‌ها به زندان تبدیل کرده است؟
دانش‌آموزانی که به‌قول خود رژیم ناچارند برای گرفتن مدرک تحصیلی، هفت‌خان رستم را پشت سر بگذارند، مجبورند در مدارس زیر خط استاندارد و فرسوده با قدمت ۳۰ تا ۴۰ساله تحصیل کنند که دیوارهایش بر سر دانش‌آموزان خراب می‌شود.
و در کلاس‌هایی با تراکم ۴۰محصل و کمبود نیروی انسانی و معلم. با حجم بالا و بی‌خاصیت کتاب و مطالب درسی کلنجار بروند و در محیطی پراضطراب همراه با تنبیه بدنی و برخوردهای نامناسب سال را سپری کنند.
از این دردناک‌تر و فجیع‌تر وضعیت تحصیلی دانش‌آموزان در شهرهای محروم و حاشیه شهرها و روستاها است. اکثر دانش‌آموزان در مدارس کپری و روی زمین بیابان درس می‌خوانند.
بیشتر دانش‌آموزان پسر، قبل از ورود به مقطع متوسطه وارد بازار کار می‌شوند. حدود سه چهارم دختران نیز پس از دبستان دیگر ادامه تحصیل نمی‌دهند و مجبور به ازدواج می‌شوند. در سیستان و بلوچستان طبق آمار استانداری رژیم، ۷۰۸مدرسه خشت و گلی غیر‌قابل استفاده وجود دارد.
و در این میان به کودکان مظلوم و زحمتکشی می‌رسیم که نان‌آور خانواده‌اند. کولبر‌اند و زباله‌گرد و کودک کارتن خواب و گورخواب. و این در حالی است که در قانون کار همین رژیم، کار تا سن ۱۵سالگی ممنوع اعلام شده است.
کودکان بازمانده از تحصیل بیشترین آمار را در سیستان و بلوچستان، هرمزگان و خوزستان دارند و رسانه‌های حکومتی فاش می‌کنند که فقط به‌خاطر نداشتن کفش به مدرسه نمی‌روند. و آن کودکان و نوجوانانی که در حاشیه شهرها در فقر و ناداری به دام باندهای مواد مخدر رژیم می‌افتند و سرانجام از زندانهای مخوف رژیم سردرمی‌آورند. آنها که در بستر فقر و ناداری در فضای پرکینه ساخته آخوندها با یکدیگر درگیر می‌شوند و سال‌ها در زندان زجر می‌کشند تا برای انداختن طناب‌دار به گردنشان به سن قانونی برسند و دخترکان معصومی که به‌طور مضاعف اسیر تحقیر و فساد و ستم این رژیم‌اند.
در نتیجه، هم فقر و بیچارگی خانواده‌ها و هم قوانین استثماری و قرون‌وسطایی این حکومت، راهی برای جوانان و کودکان ایران باقی نگذاشته است. چنان‌چه بیشترین آمار خودکشی متعلق به کودکان و جوانان در ایران است. و سرانجام شرایط دردناک دانشجویان دستفروش یا فارغ‌التحصیلان دانشگاهی بیکار و معلمانی که ماه‌ها و ماه‌ها حقوقی دریافت نمی‌کنند.
درمان قطعی پایان دادن به حاکمیت تبهکار آخوندیست
دانش آموزان، دانشجویان، دانشگاهیان و فرهنگیان گرامی!
بیان درد و رنج و سیاهی‌ها در حاکمیت آخوندی پایانی ندارد، اما یک درمان قطعی دارد و آن پایان دادن به حاکمیت تبهکار آخوندیست.
جامعه ایران و به‌خصوص جوانان شورشگر ایران در قیامهای شعله‌ور ۹۶، ۹۷ و ۹۸ نشان داده‌اند که نه تنها پایان ماجرای پر فریب اصلاح‌طلب – اصول‌گرا را رقم زدند، بلکه عزم شعله‌ور آنها برای قیام و آزادی و براندازی تمایت این رژیم جهل و جنایت را با هر میزان جنایت و دنائت نمی‌توان خاموش کرد.
هم‌چنان که مسعود رجوی گفته است: «حرف آخر را مردم ایران می‌زنند. سرنوشت را پیشتازان، شورشگران و ارتش آزادی‌ستان می‌نویسند. ما خود نویسندگان سرنوشت خویشتن و خلق و میهنیم».
پس درود بر دانش‌آموزان، دانشجویان و جوانان آگاه ایران‌زمین که به نام آزادی و به یاد شهیدان راه آزادی به‌پامی‌خیزند.
به ارتجاع و خرافه و به ستم و سرکوب رژیم ولایت فقیه تن نمی‌دهند.
راه مبارزه و شورش را در پیش می‌گیرند و برای تغییر وضع موجود قیام می‌کنند.
با شرکت و حمایت و تشکیل شوراهای مقاومت و کانون‌های شورشی فضای تسلیم و سکوت و جو رعب و ترس را می‌شکنند.
به جای یأس و درخود فرو رفتن دست در دست هم، حرکت‌های اعتراضی و اعتراضها و اعتصاب‌ها را گسترش می‌دهند.
این، انتخابی است که آینده تابناک ایران به آن گره خورده است. این انتخابی است که شایسته هر دانش‌آموز و دانشجو و هر جوان آزاده ایران است.
و این راه‌حلی است که شکوفایی و پیروزی آن در دستان تک‌تک شماست.
آری، گرامی بداریم یاد پیشتازان و راهگشایان آزادی را، یاد حنیف کبیر و بنیانگذاران مجاهدین را که در چنین روزهایی در نیمه شهریور سال۱۳۴۴ بن‌بست مبارزاتی آن دوران را درهم شکستند.
گرامی می‌داریم یاد همه مجاهدان و مبارزان راه آزادی که با ارتجاع و استبداد دینی هرگز سازش نکردند.
و یاد ۱۵۰۰ لاله سرخ را که قطعاً در بسیاری مدارس و دانشگاهها جایشان خالیست.
پس در هر محله و مدرسه و دانشگاه نام آنان را پرآوازه کنید و با اعتراض و قیام یاد آنها را فروزان نگاه دارید.
سلام بر شهیدان - سلام بر آزادی
