مریم رجوی، در سال ۱۳۳۲ در یک خانواده متوسط در تهران متولد شد. او فارغ التحصیل رشته مهندسی متالورژی از دانشگاه صنعتی شریف در تهران است.
از دوران شاه به مجاهدین پیوست و از مسئولان جنبش دانشجویی وابسته به مجاهدین خلق ایران بود.
در سالهای ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰، از مسئولین بخش اجتماعی سازمان مجاهدین خلق ایران بود. و در این دوران نقش مهمی در فعالیتهای سیاسی مجاهدین داشت.
او هم چنین یکی از کاندیداهای مجاهدین در تهران برای انتخابات مجلس شورای ملی بعد از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی بود. اما رژیم آخوندی  با تقلبات گسترده ورود او به مجلس شد.
مریم رجوی در سال ۱۳۶۴، به عنوان همردیف مسئول اول مجاهدین معرفی شد. در سال ۱۳۷۲ شورای ملی مقاومت ایران در اجلاس رسمی خود او را به عنوان رئیس جمهور برگزیده مقاومت برای دوران انتقال حاکمیت به مردم ایران معرفی کرد.
مریم رجوی طی این سال‌ها به خصوص از سال ۱۳۸۴ مسئولیت هدایت فعالیت‌های سیاسی و کارزارهای گسترده‌یی را علیه رژیم آخوندی به عهده داشت. از جمله:
مجموع فعالیتهایی که برای خروج نام مجاهدین از لیست تروریستی در اروپا و آمریکا انجام شد. و نهایتا منجر به خروج نام مجاهدین از لیست‌های تروریستی در اروپا و آمریکا شد.
کارزار گسترده افشای برنامه اتمی و تسلیحات کشتار جمعی رژیم آخوندی که نهایتا رژیم را وادار کرد پای میز مذاکره با غرب بر سر برنامه اتمی بیاید.
مجموع فعالیتها برای حفاظت اعضای مقاومت در اشرف و لیبرتی که سرانجام به انتقال جمعی و سازمان‌یافته آنها به خارج از عراق منجر شد.
مریم رجوی سخنرانی های متعددی در باره حقوق و آزادیهای زنان داشته است و کتابهایی در این زمینه منتشر کرده از جمله «اسلام، زنان و برابری» «زنان علیه بنیادگرایی» «نه حجاب اجباری نه حکومت اجباری و نه دین اجباری»
مریم رجوی در برنامه ده ماده‌یی خود برای ایران فردا یک ماده را به طور خاص به زنان اختصاص داده و می‌نویسد:
ما به برابری کامل زنان و مردان در کلیه حقوق سیاسی، اجتماعی و مشارکت برابر زنان در رهبری سیاسی معتقدیم و هرگونه اشکال تبعیض علیه زنان، ملغی خواهد شد. و آنان از حق انتخاب آزادانه پوشش، ازدواج، طلاق، تحصیل و اشتغال، برخوردار خواهند بود.
هم چنین در طرح آزادي و برابري زنان در ايران فردا، وی بر آزادیها و حقوق اساسی زنان، برابری در مقابل قانون، لغو حجاب اجباری و آزادي انتخاب پوشش، مشاركت برابر در رهبري سياسي، برابري اقتصادي، برابري در خانواده، منع خشونت، منع بهره‌كشي جنسي، لغو قوانين شريعت آخوندي و تسهيلات اجتماعي تاکید می‌کند.
مریم رجوی هم چنین طی سخنرانی‌های متعددی به بحث در باره وضعیت زنان در رژیم آخوندی و حقوق و آزادی‌های زنان پرداخته و از جمله می‌گوید:
واقعیت این است که زنان در ۳۹سال حكومت آخوندها، هدف بيشترين فشارها بوده و هستند. حجاب اجباري و سركوب و تحقير به بهانه حجاب، از مهمترين دستاويزهاي رژيم براي اعمال خفقان در جامعه است. در حالی سازمان مجاهدين از روز اول تاكيد كرده؛ دين اجباري و اجبارات ديني و حجاب اجباري در تعارض آشكار، با تعاليم اسلام اصيل است.
نظرسنجي‌هاي حكومتي در سال‌هاي گذشته كه در روزهاي اخير فاش شده، نشان مي‌دهد كه اكثريت عظيم زنان ايران، با حجاب اجباري مخالفند. اين، مبين خشم و نفرت زنان از رژيم آخوندي است. در واقع زنان، يك نيروي انفجاري و يك پتانسيل قدرتمند براي قيام و سرنگوني اين رژيم هستند.
وی هم چنین نظراتش را در باره زنان در ایران فردا چنین بیان کرده است:
برای ایران آزاد فردا، ما بر امر برابری زنان با مردان تأکید داریم و آن را  لازمه سرنگونی استبداد مذهبی و تضمین دمکراسی در ایران فردا می‌دانیم.  برابری در عرصه‌ حقوقی و قضایی، برابری در خانواده، برابری در فرصت‌های اقتصادی و مشارکت فعال و برابر در رهبری سیاسی. ما برای آزادی و حق انتخاب آزادانه زنان به پا خاسته‌ایم. از جمله حق انتخاب شغل، حق طلاق و حق  انتخاب پوشش.
ما می‌گوییم: زن ایرانی باید آزاد باشد! باید خودش انتخاب کند که چه عقیده‌یی داشته باشد‌، چه بپوشد، و چگونه زندگی کند. و تکرار می‌کنیم که نه به حجاب اجباری، نه به دین اجباری و نه به حکومت اجباری.