حسن گلنراقی هنرمندی که در روزهای سیاه کودتا اوج گرفت
مهرماه سال ۱۳۷۲ جامعه هنری ایران یک هنرمند اصیل و مردمی خود را از دست داد. حسن گلنراقی با ترانه مرا ببوس به ذهن و ضمیر ایرانیان راه یافت. هنرمندی با ذوق بسیار، بدون آنکه نزد استاد رود، بطور غیرحرفه‌ای وارد جرگه هنر شد و اشعاری ماندگار از خود بجای گذاشت.
گلنراقی قبل از اینکه پا به عرصه هنر گذارد و مردم را از صدای گرم خود بهره‌مند کند. در سرای بلور فروشهای بازارتهران مغازه کوچکی داشت و روزگار را می‌گذراند. با مشتری‌هایش نرم آرام سخن می‌گفت و لطافت کلامش جاذبه گیرایی داشت.
وقتی که از او سوال شد چی شد که وارد عرصه هنر شدی و سری در میان سرها درآوری؟ با لبخند عمیق و همیشگی‌اش گفت: «به تشویق دوستان وارد اینکار شدم. دیر شروع کردم و زود کنار کشیدم. بعد از خواندن ترانه مرا ببوس تصمیم گرفتم کنار بکشم. چون باید صدای من با ترانه «مرا ببوس در خاطره‌ها می‌ماند».
دوران کودتای سیاه ۲۸مرداد
در سالهای سیاه پس از کودتای ۲۸مرداد، چتر اختناق و استبداد بر کشور پهن شده بود. نیروهای سیاسی و پیشرو مردم که غم آزادی و نان را داشتند. سرکوب شده و به گوشه زندان‌ها افتاده بودند. سایه شوم ترس از گزمه و مامور در دلها وارد شده بود. در این ایام بسیاری از مردم با جمع شدن بدور هم و تسلای خاطر خود، از همدیگر غم‌گساری می‌کردند. بدین گونه سعی می‌نمودند خود را از آوار کودتا تا اندازه‌ای برهانند.
پس از آنکه گلنراقی ترانه غمگین و بس شورانگیز مرا ببوس را شنیدند، تصور می‌کردند سراینده شعر آن سرهنگ سیامک باشد. سرهنگ ژاندارمری عزت‌الله سیامک که از رهبران برجسته سازمان نظامی حزب توده بود، در جریان کودتای ۲۸مرداد دستگیر و زندان شده بود. تصور بر این بود که سرهنگ سیامک این شعر را در وصف سرنوشت غم‌انگیز هم حزبی خود که اعدام شده بودند سروده است. بعد تصور کردند که این شعر سروده محمدعلی مبشری عضو دیگر حزب توده است و نهایتا بر این باور بودند که این شعر سرده سرهنگان حزب توده برای اعدام شدگان است.
بازداشت گلنراقی توسط ساواک
وقتی این شایعات بالا گرفت ساواک به سراغ گلنراقی رفت و او تحت بازجویی قرار گرفت که چه نسبت و رابطه‌ای با حزب توده دارد؟
این بازجویی‌ها راه بجایی نبرد. زیرا شعر ترانه مرا ببوس را «حیدر رقابی» سروده بود که از دوستداران دکتر محمد مصدق بود. این شعر را نیز بعد از کودتای سال ۱۳۳۲ سرود. آهنگ وزین و زیبای این ترانه را مجید وفادار ساخت و با هنری که در این قطعه خود بکار برد این ترانه را جاودانه نمود.
تدوین آسمان اشک
دفتر شعر «آسمان اشک» مجموعه شعری است که در سال ۱۳۲۹ توسط عبدالرحیم جعفری به چاپ رسید. جعفری مدیر وقت انتشارات امیر کبیر بود و در باره چاپ این مجموعه شعر می‌گوید: «در آن سالها که کوران مبارزات مردمی و فعالیت احزاب بود. با جوانان پرشور زیادی از چپ و راست آشنا شدم.
اما در میان آنها کسی که توجهم را جلب نمود، حیدرعلی رقابی بود که برای خود نام «هاله» معرفی کرده بود. و به این نام متخلص شده بود. یک ملی‌گرای شوریده و شیفته دکتر مصدق. فردی بسیار فروتن و مردمی که در مسیر مبارزات ملی خود سخت فعالیت می‌نمود. وقتی که از من خواست دفتر شعری بنام «آسمان اشک» را چاپ کنم که در آن شعری بنام «مرا ببوس» آمده بود. این دفتر شعر در هزار نسخه به چاپ رسید.
