مسعود رجوی - ۸آبان ۱۴۰۱
وقت عزا نیست که هنگامه خشم است
پیام به دانشجویان انقلابی و شورشگر در سراسر کشور
خامنه‌ای و سپاه و بسیج و لباس‌شخصی و اطلاعات بدنامش دیشب و امروز بی‌دریغ و بدون کمترین ملاحظه و مراعات بر تن‌های ”بی‌سپر“ شما ”تیغ و تبر“ کشیدند. با شلیک گاز و گلوله در داخل دانشگاهها و از نزدیک و حتی رو در رو مانند دانشگاه آزاد تهران واحد شمال.
در آرایش جدید دشمن در برابر دانشجویان پیشتاز در خط مقدم بسیجی‌های دانشگاه با پرچم خرچنگ‌نشان، بلندگو به دست، به مأموریت لجن‌پراکنی پرداختند و آنگاه همراه با اطلاعاتی‌ها و لباس‌شخصی‌ها به ”ضرب حتی الموت“ (زدن تا حد مرگ) روی آوردند. کاش تصاویر ضرب و شتم دختران دانشجو در دانشکده فنی سنندج را همه ببینند تا نمونه‌یی از طرز رفتار وحوش ولایت که در همه دانشگاهها جریان دارد، رویت شود.
همزمان در ابعاد کلان، پیامک‌های احضار دانشجویان به اطلاعات برای تهدید و دستگیری و ”ناپدید شدن“ با احکام اخراج از دانشگاه و خوابگاه به راه افتاده است تا دانشجویان از پا درآیند و دانشگاه تسلیم شود.
دیروز سرکردهٔ سپاه دشمن در شیراز به جوانان میهن اخطار می‌داد که: ”شرارت را کنار بگذارید امروز روز پایان اغتشاشات است! دیگر به خیابان نیایید“ و می‌گفت که نظام بیش از این”تحمل“ ندارد. بزعم خودش می‌خواهد از طریق حکومت نظامی با محوریت سپاه و سایر نیروها و اشرار مسلح تحت‌امر به غا‌ئله پایان دهد. آن‌قدر که همهٔ نفرات و کادرهای ستادی و پشتیبانی و اطلاعات نیروهای زمینی و هوایی و دریایی را هم وارد کرده است.
اما شما تا ظهر یکشنبه در ۳۸دانشگاه در سراسر میهن در خیزش عظیم خود به بهترین صورت جواب دادید که کار از این چیزها گذشته. شاخ و شانه کشیدن، تهدید و گاز و گلوله دیگر اثر ندارد. در ایران انقلابی بزرگ بر پاست، قیام سر بازایستادن ندارد و تا برکندن بنای کاخ دشمن پیش می‌رود و بهای آن را هم می‌داند و می‌پردازد.
دشمن زبون در بن‌بست و استیصال دست و پا می‌زند. اگر سرکوب نکند طوفان قیام و انقلاب بالا می‌گیرد. اگر به سرکوب حداکثری رو بیاورد، شعله‌های ”آتش جواب آتش“ فروزان می‌شود و طومار ولایت را در هم می‌پیچد.
این همان سرنوشت محتوم شاه و دیکتاتوری سلطنتی در مرحله پایانی است که حتی آوردن تانک و تیربار به خیابان‌ها اثر نکرد. رژیم، شقه و ریزش بسیار در پیش دارد. به خامنه‌ای می‌گویم تا دیر نشده تسلیم اراده خلق شود و رخت بربندد. از کرسی ولایت پایین خزیده و مثل شاه اذعان کند که ”صدای انقلاب“ ملت را شنیده است.
دست مریزاد که دانشجویان پیشتاز ابوریحان در تهران پیام را به رساترین صورت به خلق اسیر رساندند.
وقت عزا نیست که هنگامه خشم است
