سالروز شهادت حبیب خبیری کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران
سالروز شهادت حبیب خبیری شیر مردی که به افسانه‌ها پیوست و درفش قهرمانی ستارگان ورزشی ایران بر فراز تپه‌های خون آلود اوین را در روز ۳۱ خرداد ماه ۶۳ گلگون کرد، گرامی باد.
گرامی باد یاد مجاهدی که رسم پهلوانی و آیین فدا و مردم‌دوستی را در میدان عمل به‌جا آورد.
مختصری از زندگی حبیب خبیری
حبیب خبیری در یکی از محلات فقیرنشین جنوب تهران در سال ۱۳۳۴ بدنیا آمد و از همان آغاز خلق و خوی مردمیش را از توده های محرومی آموخت که با آنها زیست، برای آنها توپ زد و به عشق آنها جان باخت.
حبیب خبیری بازیکن سابق فوتبالیست و مدافع سابق تیم ملی فوتبال ایران بود. وی سابقه بازی در باشگاه فوتبال هما را نیز داشت. وی در طی دوران ورزشی ۱۸ بازی و ۲ گل ملی نیز در کارنامه خود داشت.
زندگی سیاسی حبیب خبیری
از سال ۱۳۵۵ با سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا گردید. حبیب قهرمان پس از پیروزی انقلاب ضد سلطنتی به جرگه هواداران سازمان پیوست و از آن پس هیچگاه از هواداری و کمک به مجاهدین دریغ نورزید.
به خاطر عضویت در سازمان مجاهدین خلق وی را در سال ۱۳۵۹ از تیم ملی فوتبال ایران حذف نمودند. پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ حبیب به زندگی مخفی روی آورد. تا قبل از دستگیری رابطه فعالی با سازمان مجاهدین خلق داشت. در سال ۱۳۶۱ دستگیر شد و به‌شدت تحت آزار و شکنجه قرار گرفت. پس از تحمل شکنجه‌ها و اذیت و آزارهای بسیار توسط لاجوردی دژخیم در ۳۱ خرداد ۱۳۶۳ همراه با ۴۰ تن دیگر مجاهدین به جوخه تیرباران سپرده شد. وی هنگام شهادت ۲۹ سال داشت. مزار وی در در قطعه ۹۳ بهشت زهرا تهران بارها مورد تخریب از جانب مزدوران و پاسداران قرار گرفت.
آغاز مقاومت مسلحانه انقلابی علیه رژیم خمینی، حبیب را در راه و آرمان خود استوارتر کرد، آنگاه که در سال ۶۱ توسط جلادان خمینی اسیر شد، در اوجی درخشانتر، جوهر انقلابی و مردمی خود را به نمایش گذاشت. کاپیتان محبوب تیم ملی فوتبال ایران با گشاده‌روی و صبر انقلابی شکنجه‌ها و توهین‌های دشمن را تحمل کرد و در پاسخ به تمام رذیلت‌های آنان بر عزم خود در ادامه راهش پا فشرد، تا آن که عاقبت در ۳۱خردادماه ۶۳ به همراه چهل تن از خواهران و برادران مجاهدش به دستور پیرکفتار جماران تیرباران شد.
وی در یکی از نامه‌هایش در خصوص با مقاومت انقلابی رزمندگان مجاهدخلق نوشته بود؛ «جنبش مسلحانه، به عینیت در برابر مردم شهرنشین چهره گشود و در هر کوچه و برزنی، خلق ایران شاهد عملیات با شکوه انقلابیون بود. هم اکنون برای توده مردم، مسأله انقلاب و ضدانقلاب و جنبش و ضدجنبش به‌خوبی جا افتاده است».
حبیب تنها یک قهرمان نام‌آور دنیای ورزش نبود، راه و رسم مردمی او که میراثی ازسنت جوانمردی و مردم دوستی امثالی همچون جهان پهلوان تختی بود. از او قهرمانی فروتن صمیمی و فداکار ساخته بود، او با همین روحیه قدم در راه مجاهدین گذاشت و سرو جان را بر سر آزادی مردم و میهن خود فدا کرد.
